|
دلتنگیها ودلنوشته های احسان برای فرزان
عاشقانه های دل برای بهترین معشوق دنیا
بنام خدای دلشکستگان مکتب عشق.... بنام خدای آسمانها..... نمیدانم امروزچی شده که انقدر تعدادبازدید کننده ها ازاین خلوتکده وغمکده دل زیاد شده....واقعا نمیدونم علتش چی بوده وچی تونسته باشه..... راستش دوستای خوبم این روزا اصلا حال وهوای خوبی نداره آسمون دلم.......یعنی مدتهاست که اینطوره......
خوشحالم میکنین نقدتون بمطالب ومحتوای این خلوتکده دل رابنویسین.........نقد کردن خوشحالم میکنه.......
همش فقط روزبروز که میگذره تنها وتنها دلم به این خوش میتونه باشه که داره یکساعت ...یکروز یکشب یکماه یکسال و...چندسال داره نزدیکترمیشه اون موقع که فرزانم بیادو توچشمام نگاه کنه ودلایلشوبشنوم........ دلیا نادیده گرفتن عشق...محبت ویکرنگی که باهاش داشتم..........
تنها وتنها همین یک کم میتونه بشه برام دلیل صبوری........
سخته وقی ینفروباجون ودل دوسش داری وفکرمیکنی داروندارت توزندگی میتونه باشه بیاد ودرست همون بشه کسیکه با تیشه می افته بجونت.... کسی که داروندارخودت حسابش میکردی.........
سخته نوشتن جاییکه روزگاری بود بشه یه باغچه کوچیک برای ابراز عشق ومحبتت بکسیکه باجون ودل دوسش داری بشه حالا جاییکه بشه غمکده دلت.....خلوتکدت.... ببخشید اصلا حال خوبی ندارم........همینجا خداحافظی میکنم چون تووجوم غم بزرگیه که.... فقط نقد ونظرات دوستان یادتون نره............ شاید بعدها بنویسم این دلنوشته رو که تواوج غم نوشتمش.....بطور کامل..... ولوله ماتم شد کارشب وروزم....... هرنفسم آید غصه وغم آید.............
جمعه 23 اسفند 1392برچسب:, :: 21:17 :: نويسنده : احسان دو شنبه 19 اسفند 1392برچسب:, :: 19:44 :: نويسنده : احسان جمعه 9 اسفند 1392برچسب:, :: 12:21 :: نويسنده : احسان
درباره وبلاگ این وبلاگ برای کسیکه عاشقانه دوستدارش بودم وهستم هنوز!!!!وتمام وجودم ازآن اوشد راه اندازی شد. برای اوقاتیکه درکنارش نیستم ودلتنگش میشوم برایش مینویسم.ومیگویم که ان لحظات راکه درکنار ت نیستم ومحبتم رانثارت بنمایم بازهم دلتنگ توام ،قدم به دنیای مجازی بگذاروبدان که عاشقانه دلتنگ دیدارتو ام .بی بهانه بگویم نوشتن را دوست دارم بخاطر تو ای صدف زندگانی ام. اماافسوس ...که مرا شکست... من وباورهایم را... آنقدری که فکرمیکردم مرادوست دارد وبرایش ارزش دارم... نداشتم!!دوست داشتن من سبب گشت تا که....... اومرا به رایگان به غروری کاذب بفروشد... حرمتها شکسته شد ....وبی تردید برای شکستن حرمتها بدان شکل پشیمانی به همراه داشته است... حال آنچه که مانده است...یک دل شکسته ودنیایی غریب مانده است! دنیایی رنگین ازخاطراتیکه باهم داشتیم وارزوهاییکه دوست داشتم با هم به انهابرسیم ... شاید از احساسیکه من درقلب وتمام وجودم به او داشتم هیچگاه بحقیقت به یقین نرسید.شاید میگفت که دوست داشتن من را ازاعماق قلب به یقیین وباور رسیده است... اماگمان میکنم که .... فرزانه ام من به حال وهوای همان روزهای عاشقی اینجا می آیم وعاشقانه بازهم ازاحساسم مینویسم!!!!چون تمام دنیای احسانت بوده ای وهنوزهم آن اولینی !!!...این روزها وشبها وسال به سالی که برمن بگذشت با این باور که نبودنهایمان کنارهم باورشدنی نیست برمن بسیارسخت بگذشت... هنوزهم باورم نمیشود که چگونه رفتارشد با این دل احسانت... موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
||
 |
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: