|
دلتنگیها ودلنوشته های احسان برای فرزان
عاشقانه های دل برای بهترین معشوق دنیا
سلام.فرزان دیروزم به رسم انروزها اینگونه میگویمت بازهم،سلام فرزانم
خبردارآن شدم که چندی پیش به ازدواجی تن دادی که اختلاف سنیتان زیادبوده وبواسطه موقعیت آن شخص همسری اوراانتخاب کرده ای
لیک میدانم که همیشه دردرون خودت ،خودت راشماتت میکنی،چون به یقین میدانم که زمانی این مطلب رامتوجه گشتی که دیگربسیاردیربود،اما،میدانم که فهمیدی چقدردوستت داشته ام واین بغضیست که همراه میشود میدانی که چقدردوستت داشته وچه تلاشها که برای داشتنت درزندگیش نکرد،اماتوبابی مهری مزداورادادی....
میدانم که این بغض همراه همیشگی ات خواهدبود تنهافقط دردلت همچون یک رازابدی نگهداری میشود.چون میدانی که با این طرزعمل نمودنت چه چیزهایی راسبب گشتی....
راستی ازدواجت مبارک باشد....
ولی من اینگونه میگویم بازهم سوگند به حضورخداوندگارم بعدازاوواهل بیت، هیچ چیز راجدیترازعشق دراین دنیاندانستم وبه یقیین اینگونه میگویم دوستت دارم.....
راستی ازدواجت مبارک باشد...
ولی من اینگونه میگویم هیچوقت کسی دیگه رادوست نداشتم،میدونی چرا؟چون فقط تورادوست داشتم....
راستی مبارک باشه برات،میدونی من ازدواج نکردم .واماکلام آخرنگذارغرورت تومراحل دیگه زندگیت ،اینطوراتفاقاتی رارقم بزنه برات،فرزانم خودت راومن رابه غرورت باختی.
هرگزاین گمان راامبرکه همیشه درعشق یکی پیروزاست ودیگری بازنده،،،،ماهردوباختیم آن هم به غروری بیجا.
خوشحالم ازین بابت که فقط توزندگیم به بیش ازیکنغرنگفتم دوست دارم وحرمت واژه دوست داشتن داشتم.
ای بهترین روزگاردیروزم خدایارونگهدارت.دوستدارهمیشگی ات احسان
یک شنبه 22 مرداد 1396برچسب:, :: 10:19 :: نويسنده : احسان
درباره وبلاگ این وبلاگ برای کسیکه عاشقانه دوستدارش بودم وهستم هنوز!!!!وتمام وجودم ازآن اوشد راه اندازی شد. برای اوقاتیکه درکنارش نیستم ودلتنگش میشوم برایش مینویسم.ومیگویم که ان لحظات راکه درکنار ت نیستم ومحبتم رانثارت بنمایم بازهم دلتنگ توام ،قدم به دنیای مجازی بگذاروبدان که عاشقانه دلتنگ دیدارتو ام .بی بهانه بگویم نوشتن را دوست دارم بخاطر تو ای صدف زندگانی ام. اماافسوس ...که مرا شکست... من وباورهایم را... آنقدری که فکرمیکردم مرادوست دارد وبرایش ارزش دارم... نداشتم!!دوست داشتن من سبب گشت تا که....... اومرا به رایگان به غروری کاذب بفروشد... حرمتها شکسته شد ....وبی تردید برای شکستن حرمتها بدان شکل پشیمانی به همراه داشته است... حال آنچه که مانده است...یک دل شکسته ودنیایی غریب مانده است! دنیایی رنگین ازخاطراتیکه باهم داشتیم وارزوهاییکه دوست داشتم با هم به انهابرسیم ... شاید از احساسیکه من درقلب وتمام وجودم به او داشتم هیچگاه بحقیقت به یقین نرسید.شاید میگفت که دوست داشتن من را ازاعماق قلب به یقیین وباور رسیده است... اماگمان میکنم که .... فرزانه ام من به حال وهوای همان روزهای عاشقی اینجا می آیم وعاشقانه بازهم ازاحساسم مینویسم!!!!چون تمام دنیای احسانت بوده ای وهنوزهم آن اولینی !!!...این روزها وشبها وسال به سالی که برمن بگذشت با این باور که نبودنهایمان کنارهم باورشدنی نیست برمن بسیارسخت بگذشت... هنوزهم باورم نمیشود که چگونه رفتارشد با این دل احسانت... موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
نويسندگان
|
||
 |
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: